Second Best

Het was het ultieme vakantiegevoel dat langzaam over de akkers gleed. Met mijn handen in de aarde, wroetend naar de aardappelen. Slechts het geluid van de vogels en het zachtjes ruisen van de wind. Een plotselinge onderbreking van een week die eigenlijk al lang stond volgeboekt. Het was lang geleden besefte ik me. Dat ouderwetse vakantiegevoel. Altijd moest er wel iets of stond er nog iets op de stapel. Altijd was er dat knagende gevoel. Dat monster achter de deur dat vroeg of dit al had gedaan of daar al voor had gezorgd. Het begon allemaal op een dinsdagmiddag. Ergens bij een BP tankstation aan de A1. Tankstations langs snelwegen, het geluk van het niet- zijn van een snelwegforens, roept bij mij nog steeds het gevoel van vakantie op. Het gevoel op weg te zijn naar een onbekende bestemming. Ergens ver weg. Waar het mooi, warm en ontspannend is. Ik nam plaats op het bankje, dronk vieze koffie uit een papieren bekertje en staarde naar de voorbijrazende auto's over het asfalt. Niks moest meer. Even niet tenminste. Het was over, het was gedaan. Ryan Adams klonk uit de openstaande deuren van de auto. Dat album dat ik pas sinds vorige week ben gaan waarderen. Met dat prachtige slotnummer. Die aloude klassieker. Omgebogen tot een pareltje door de zanger en zijn band. Nog een keer op repeat. Ik had al zin in het glas Leffe van vanavond. Even genieten. Even helemaal niks. Even helemaal vakantie. Het gevoel bij een tankstation aan een drukke snelweg en in een klein en rustig tuintje ver buiten de levendige stad. Het kan soms overal. En dat nummer zingt maar door in mijn hoofd...

And maybe I didn't treat you

Quite as good as I should have

...If I made you feel second best

Girl, I'm sorry I was blind

But you were always on my mind