J-P

Als ik het CDA was, zou ik het hiernaast afgebeelde plaatje als campagne-foto gaan gebruiken. Het plaatje van J-P voor een Ferrari. Zonder stropdas. Casual gekleed. Wind door de haren.

Misschien dat het dan nog wat wordt die campagne. Want voor de rest is die hele campagne van het CDA bij voorbaat natuurlijk een aanfluiting. Ongeacht zijn ongetwijfeld aanwezige intellectuele capaciteiten heeft de man leiding (sic!) gegeven aan een viertal zinkende schepen. De beste man heeft acht jaar lang getracht de veilige haven, de zeepoorten, de kade, wat u maar wilt, te bereiken en het lukt hem gewoon niet. Daar moet ik eens mee aankomen bij mijn werkgever. Acht jaar niet doen waarvoor ik ben aangenomen. Ik denk dat de deur naar de uitgang snel is gevonden.

Maar nee, dit is politiek. Dat is anders. De kiezer heeft aangegeven J-P te vertrouwen. Juist nu. In deze woelige tijden. Het kan aan mij liggen, maar volgens mij heeft J-P al sinds 2002 last van woelige tijden. Misschien is er een causaal verband tussen het voortduren van die woelige tijden en J-P. Of hoe lang moeten we nog "woelige tijden" doormaken, voordat we het echte "genie" Balkenende gaan zien?

Het grote poppetje-schuiven is natuurlijk ondertussen wel begonnen. Eurlings & Bos gaan allebei terug naar hun familie. Heel verstandig. Daar is waarschijnlijk meer bevrediging uit te halen dan nog 4 jaar op een schip in de storm met J-P te ziten. Nog afgezien dat er na 9 juni a.s. ook nog eens circa 24 torpedoboten in de Kamer zitten onder de vlag van de PVV. Ik zou het zinkende schip ook reeds verlaten.

Maar goed, niet getreurd. We krijgen er Cohen voor terug. Ik liet mij twee weken geleden, lichtelijk geinspireerd door de woorden van oud-PvdA-goeroe Rottenberg, de uitspraak al ontvallen dat de PvdA nog één troef in handen had voor de algehele overwinning op 9 juni a.s. De troef wordt vandaag gespeeld. En dan wordt het toch wel ineens een beetje eng. Alsof de beste kaart wordt gespeeld en het nu maar afwachten is of dat is gaat opleveren. Bos deed het namelijk best aardig in de debatten tot nu toe.

Want feest gaat het worden die debatten. Dat was het debat na de gemeenteraadsverkiezingen natuurlijk al een beetje, maar het echte moddergooien moet nog beginnen. Wilders is niet vies van een beetje op de man spelen. Balkenende en Rutte zijn zich vervolgens van geen kwaad bewust, maar staan altijd met zo'n vies glimlachje als Wilders zijn gifpijlen gooit. En daar sta je dan, als Pechtold, Halsema, Roemer (wie?) en Cohen. Tegen de rechtse garde van Nederland.

Zullen we maar gewoon een 2-partijen stelsel invoeren? Daar is de tijd nu wel rijp voor. Verdelen we het land in 2 kampen. We trekken de lijn net voorbij Zeist. Komt helemaal goed. Nee, ik verheug me wel op die debatten. En ik kan me ook helemaal voorstellen dat Eurlings & Bos bedanken voor de eer. Als je wilt zwemmen dan doe je dat wel lekker met je kinderen, daar heb je het zinkend schip van J-P niet voor nodig....

Lenteplaatje 2010

Fijn nummer is voortgekomen uit het nieuwe project van Shins-zanger James Mercer. Het album is nog niet uitgebracht, maar het eerste nummer van Broken Bells slaat bij een eerste luisterbeurt wel aan. "The High Road" heet het niemendalletje en is het voorproefje van het op 9 maart a.s. te verschijnen album. Een nominatie lenteplaatje 2010 ga ik er nog niet aan geven, maar de competitie is hier natuurlijk wel mee geopenend.

Een ander plaatje dat zonder meer een nominatie waard is, is natuurlijk het fijne I Apologize (Dear Simon) van Moss. Het doet me in de verte een beetje aan de Fleet Foxes denken, maar daar is op zichzelf niets mis mee. Leuk bandje van vaderlandse bodem.

De zoektocht naar het lenteplaatje 2010 is hiermee officieel geopend...