Het is een vreemde gewaarwording. Van een man op het hoogste ambt van de Verenigde Staten waarvan je afvraagt of hij zelf ooit een boek gelezen heeft, naar een man die meerdere boeken op zijn naam heeft staan die alle vrij lovend zijn ontvangen. Omdat ik mijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen ben ik vorige week toch maar eens in "Audacity of Hope" begonnen van Barack Obama. Het boek dat de aanloop vormde naar de presidents-campagne. Reeds in 2006 verschenen, maar toch eigenlijk een uitgebreid verkiezingsprogramma, althans in ieder geval Obama's visie op wat er mis was in het Amerika onder Bush. In het eerste hoofdstuk blijkt in ieder geval al dat de huidige president weinig lovend is over de op dat moment aanwezige president. Nu is dat niet heel erg schokkend, maar gezien het feit dat hij bij een gooi naar het presidentschap niet ook alle gematigde Democraten van zich af moest keren en zeker ook wel wat Republikeinen moest paaien toch een gedurfde stap. Anderzijds moet toch wel gezegd worden dat Obama in het eerste hoofdstuk geen grootste verklaringen of ideeen aanhaalt over de toestand van Amerika. Al met al is het een herhaling van de veel gehoorde theorie dat in Amerika eigenlijk een Reagan-regering heeft gezeteld vanaf 1980 en er aldus al 30 jaar dezelfde wind waait in het land, met een lichte afremming onder Clinton.
Desondanks begint het boek wel met een aardige analyse van de extreme polarisatie die vanaf Reagan door het land is getrokken. Het algehele "you're either with us or against us" is tot in perfectie uitgewerkt door Karl Rove, de rechterhand van George W. Bush. Een tactiek die ook al woelig waaide onder Clinton en waarschijnlijk de belangrijkse oorzaak is voor het feit dat er destijds een Impeachment-procedure is gestart tegen de man uit Little Rock. Het is beangstigend om te lezen dat de Republikeinen dit spelletje zo hard en voornamelijk zo goed weten te spelen. Tegelijkertijd is het een opluchting dat een man die het zijn speerpunt heeft gemaakt om een einde te maken aan de polarisatie de verkiezingen heeft weten te winnen. Dat geeft hem wel gelijk de opdracht om een proces van 30 jaar te keren en of dat gaat lukken is 4 jaar is maar de vraag. Dat lijkt zelfs een onmogelijke opdracht in 8 jaar.
"Audacity of Hope" is een boek dat heerlijk leest. Niet in de laatste plaats door Obama's eigen relativering. Na een "tirade" op de Bush Administration staat daar namelijk ineens die anekdote van een van de eerste ontmoetingen met de President. Bush roept Obama bij zich na de informele kennismaking tussen de nieuw gekozen senatoren en president en waarschuwt hem voor het harde leven in Washington D.C. Bush ziet Obama op dat moment blijkbaar al als iemand met een grote toekomst in de Amerikaanse politiek en drukt Obama op het hart dat hij uit moet kijken. "Everybody will be waiting for you to slip. So watch yourself". Je krijgt er bijna vaderlijke gevoelens van. Toch heeft Obama dat gevoel eerder in het boek al aardig geanalyseerd. Bush is een man waarmee je gezellig een biertje drinkt en wat onsamenhangend over sport kletst. Niets minder, maar vooral ook niets meer.