dinsdag 26 april 2011

Cold War Kids - Finally Begin

Goede muziekvideo's zijn kunstwerkjes. Het is jammer dat het product soms zo wordt verwaarloosd of te grabbel wordt gegooid, want het biedt ongekende mogelijkheden. Met een beetje geluk, en anders moet je als "muziekvideofrobelaar" maar wat kritischer worden, heb je al een perfecte soundtrack voor je filmpje. Het enige wat jij nog hoeft te doen is daar mooi beeld bij te creeren. Ultiem doel is dat de film en de muziek elkaar versterken, maar tegelijkertijd los van elkaar de moeite waard zijn. Dat laatste punt is wellicht de ultieme kwaliteitstest voor je muziekvideo. Afgezien van het feit dat ik de gemiddelde "halfnaakte vrouwen, dure auto's, veel bling-bling" video's toch al om te janken vindt, blijft er zonder de muziek helemaal niets van over.

Zo anders is het met de betere muziekvideo. Onderstaande werkje van Cold War Kids mag van mij zo in het rijtje "betere muziekvideos". Heerlijk nummer. Prachtig clip. Ook zonder de muziek spreken de beelden.  De kop koffie en de sigaret buiten op de veranda. De plaat die langzaam op de platenspeler wordt gelegd. Met dan die prachtige zin aan het begin van het refrein: "When we go out tonight"......Ik heb altijd een zwak gehad voor dat soort zinnen, maar daar heb ik het nog wel eens over....

zaterdag 23 april 2011

Miles Kane - Rearrange

donderdag 21 april 2011

Ryan Adams Ellende

Geachte concertganger,

Zoals u wel bekend is het concertgebouw Amsterdam een waardeloze plek. De akoestiek is diepe ellende. Als je daar ook nog een depressieveling als Ryan Adams neer zet, die vreselijke kwijlliedjes op zijn akoestische gitaar gaat zitten spelen, dan is de ellende helemaal compleet.

Ik kan daarom goed begrijpen als mensen hun kaartjes ad  € 43,00 liever kwijt zijn, dan rijk. Dat zal nog niet meevallen. Maar goed, ik doe u een plezier. Ik neem ze graag over. Ik ga wel een avondje tenenkrommend in het Concertgebouw zitten luisteren naar dat neurorische geneuzel van een man die denkt dat hij Bob Dylan is.

Het is een opgaaf, maar als u die kaartjes daarmee kwijt raakt, dan strijk ik graag over mijn hart. Ik snap in dat verband trouwens niet dat u allemaal massaal naar de ticketshop bent gerend, zonder mij vooraf te informeren. Dat had u namelijk kunnen voorkomen dat het concert uitverkocht zou raken en er mensen gaan denken dat een avond luisteren naar gezever op de akoestische gitaar de moeite waard is. Dat is het namelijk absoluut niet. En het Concertgebouw zelf is ook diepe ellende. Bovendien moet u helemaal naar Amsterdam en dat is helemaal 3x niks op de dinsdagavond. U zult zien dat het regent, storm en hagelt, ook al is het eind juni en de treinen ook spontaan niet meer rijden Nee, u bent blij als u verlost bent van die kaarten. U kunt contact opnemen via bovenstaand adres. Ik verneem graag van u.

Met vriendelijke groet,

donderdag 7 april 2011

Platenspeler

Ik word oud. Dat is niet enkel leeftijdtechnische constatering, maar veel meer een gevoel dat voortkomt uit mijn reactie op bepaalde gebeurtenissen, handelingen, voorvallen. Ik heb vanavond mijn hedenmiddag bij de kringloopwinkel aangeschafte 2e-hands platenspeler aangesloten. Toeval wil dat ik momenteel maar een LP in huis heb. Frank Boeijen Groep. Dans in Sow Motion. 1988. Ik was elf.

Mijn mondhoeken krulde al omhoog toen de zwarte schijf uit de hoes gleed. Hoe je het ook went of keert, het gevoel een LP in je handen te laten glijden is veel bevredigender dan het openklappen van een plastic cd-hoesje. Wat dat betreft zijn, mits fraai uitgevoerd, de kartonnen cd-hoesjes al een verbetering.

Vervolgens leg je die prachtige glimmende zwarte schijf op de speler. De arm gaat omhoog, de schijf begint te draaien, de naald zakt naar beneden. Het is een opeenvolging van gebeurtenissen die allemaal kleine tintelingen van plezier geven. En dan begint die ruis. Die zachte tik. En de stem die zo vertrouwd was op 11-jarige leeftijd. De stem die gelijk stond aan de grote stad. Frank Boeijen stond toen nog gelijk voor de grote stad. Voor Nijmegen.

Ik glimlach. Het verbaast me dat ik alle nummers nog ken. En dat geluid. Het is anders. Is het nu echt beter?O f word ik dan echt oud?