Moreel Geweten

De Amerikaanse minister van Justitie, Eric Holder, heeft besloten een strafrechtelijk onderzoek in te stellen naar het wangedrag van de CIA bij het verhoren van terreurverdachten. Hoewel dat in Europese ogen een fraaie ontwikkeling lijkt, vreest men in Amerika dat een dergelijk onderzoek wel eens desastreuze gevolgen kan hebben voor de positie van Obama. Ook Obama zelf blijft benadrukken dat hij liever vooruit kijkt dan achterom.

Het is een vreemde constatering gezien het feit dat Amerika zich profileert als rechtsstaat. Een rechtsstaat moet immers in beginsel eerst zelf de grondbeginselen van een rechtsstaat respecteren. Nu neemt Amerika, althans een bepaald deel van de Amerikanen, niet geheel toevallig voornamelijk aanhangers van de Republikeinen, het niet zo nauw met die grondbeginselen. Het blijft immers al een innerlijke tegenstrijdigheid dat een rechtsstaat de doodstraf nog uitvoert. De staat die zich "verlaagt" tot het plegen van daden die zij volgens haar eigen regelgeving strafbaar is, kan zich mijns inziens moeilijk in een en dezelfde adem een rechtsstaat noemen. Zo is het net zo met de door de CIA gehanteerde verhoormethoden. Je kunt niet aan een kant je profileren als het morele geweten van de westerse wereld en aan de andere kant een loopje nemen met diezelfde moraal.

De Volkskrant noemt het gevaar in dezen de genuanceerde blik van de Amerikanen zelf. "Wat als de harde verhoren inderdaad nodig waren om aanslagen te voorkomen". Dit is natuurlijk het stokpaardje van de CIA. Ja, wij hebben inderdaad harde verhoormethoden toegepast, maar daarmee hebben we wel het een en ander voorkomen. Nu kunnen dergelijke beweringen in de praktijk altijd moeilijk getoetst worden, maar het is voornamelijk een totaal verkeerd uitgangspunt. Het rijmt ook niet met de uitgangspunten van de verkiezingscampagne van Obama. Hij wilde Amerika weer een voorbeeld laten zijn voor de rest van de wereld. Het morele geweten dat ook daadwerkelijk als voorbeeld kan dienen, in plaats van een land dat agent speelt in de wereld en vervolgens zelf alle normen overschrijdt die zij verkondigt.

Helaas werkt de gedachte van de kiezer in Amerika niet op die manier. Zij denken inderdaad wat genuanceerder. Ook al is "genuanceerd" in dit verband een wat vreemd woord. Nuance aanbrengen klinkt als het maken van een weloverwogen keuze. En dat is nu juist waar het aan ontbreekt in dit verband. Het is te hopen dat Obama zijn rug recht houdt en persisteert in zijn uitgangspunt dat Amerika bovenal weer een voorbeeld moet zijn voor de moderne rechtsstaat. Als de kiezer dan uiteindelijk oordeelt dat die rechtsstaat hem gestolen kan worden in het kader van de jacht op terroristen, dan verdient Amerika uiteindelijk ook alleen maar een Republikeinse recalcitrant als president. Vervolgens kan Europa dat definitief het stokje overnemen als moreel geweten van de westerse wereld en wellicht over 200 jaar militair ingrijpen in dat grote land overzee als een of andere Texaan weer grootheidswaanzin krijgt.

London Transport

Natuurlijk ben ik weinig objectief. Ik vind bij voorbaat alles fantastisch wat er aan de overkant van de Noordzee gebeurd. Ik acht het nagenoeg altijd artistiek verantwoord en cultureel weergaloos interessant. Maar als ik die pre-occupatie even laat varen dan verbaas ik me nog steeds telkens weer over de creativiteit die zelfs in de kleinste dingen liggen. Het maakt het leven op straat net even leuker, gevarieerder, interessanter, wellicht zelfs spannender. Waar ik het over heb? Over de heerlijke grafische vormgeving van London Transport.

Vorige week verbaasde ik me weer over alle creativiteit die wordt gelegd in aankondigen van de openbaar vervoermaatschappij van London. Nu staan ze daar wel bekend om. Ze hebben er immers zelf een hele internetpagina aan gewijd, zie Art On The Underground. Ik vind het elke keer een feest om naar die posters te kijken. Ze zijn een verademing ten opzichte van de eeuwige saaie geel/blauwe posters van de NS.

Nu is het hele designteam van London Transport sowieso leuk aan de werk aan het timmeren en ze schijnen zich voornamelijk te beseffen dat het nog een extra gat in de markt oplevert. Wie wil er nu immers geen bankstel in huis hebben staan met de bekleding van de treinen van de Circle Line? Hoe retro! En het is dat wij geen douchegordijn nodig hebben, maar anders was "dit" natuurlijk de meest voor de hand liggende optie. Ook vrij 'splendid' zijn die repro's van oude posters. Ik zie "deze" al langs mijn eigen escalator hangen. Ach, je kan eigenlijk als je wilt je hele huis ombouwen tot je eigen Tube. Mocht ik ooit nog kantoor aan huis beginnen, dan komt het er ongeveer "zo" uit te zien vrees ik....