woensdag 3 november 2010

Tea Party II

Het blijft verbazen dat Palin nog zo'n grote rol kan blijven spelen in de Amerikaanse politiek. De enige verklaring zou kunnen zijn dat Amerikanen zich wel prettig voelen bij niet al te grote "lichten". Dat klinkt denigrerend en dat is het waarschijnlijk ook, maar tegelijkertijd is het tamelijk zorgwekkend. De gemiddelde Amerikaanse kiezer voelt zich thuis bij de "jolly fellow" van om de hoek. De George W. van de buurt zeg maar. Palin is dat in vrouwelijke vorm en dan ook nog wat vromer dan George W. ooit was. In woord dan, in daden is ze waarschijnlijk erger dan de hele katholieke kerk bij elkaar. Maar goed, het is het woord dat telt in Amerika.

Obama is een intellectueel. Obama leest boeken en en nog erger Obama schrijft zelfs boeken. Dat maakt hem voor veel Amerikanen bij nader inzien een behoorlijke engerd. Een president met een grotere intelligentie dan de gemiddelde kiezer zou wel eens gekke dingen kunnen gaan doen.

Het verklaart ook de opkomst van die totaal zotte Tea Party. De gemiddelde Amerikaan heeft last van "control deficit". De kiezer is bang dat dat verschrikkelijke gedrocht in Washington D.C. (lees: de federale overheid) alles gaat bepalen. Net als die verschrikkelijke Britse koning van weleer. Die angst speelt helemaal op als er een president in het Witte Huis zit die allerlei moeilijke theorieen over de samenleving in de 21e eeuw uitkraamt.

Oplossing? Mensen als Palin. Haar blik alleen al levert kippenvel op. En als ze dan haar mond opentrekt over The Great American Values. Family Life. Het is alsof de ijzige wind uit Alaska zo je huiskamer binnentrekt.

De grootste deugd van Palin is echter gelijk aan de deugd George W. Ze meent het niet. George W. interesseerde het ook allemaal geen donder. En liet dat af en toe ook goed door schemeren. Palin is wat dat betreft wat schijnheilig. Dat schijnt inherent te zijn aan extreem conservatieven. Palin zal opkomen voor de burger van de hoek. Zij zal vechten voor je wapen. Je woning. Je gezin. En als ze in Washington D.C. zit laat ze je vallen als een baksteen.

Maar dat weet iedereen ook wel. Dat is juist haar deugd. Je hebt er in de praktijk geen last van. De grootste troef van de Tea Party aanhangers is nog wel het IQ van Palin. Dat is in ieder geval niet zo groot dat ze een gevaar kan vormen. En daar worden Amerikanen blij van. Een federale overheid die zich een beetje met zichzelf bemoeit en niet teveel met hun. Een federale overheid die ook niet al te slim is en daardoor via moeilijke wegen het leven van alledag kan binnendringen. De aanhangers van de Tea Party weten dat Palin dat nooit za; doen. Die ligt na de inauguratie gewoon gelijk teut in de Oval Office. Ideaal. Palin for President. Geen schijntje pijn. En de kiezer kan gewoon weer lekker creperen in zijn eigen ellende in de woestijn van Nevada. F-ck the Government.

dinsdag 2 november 2010

Tea Party

Vandaag kan Amerika, althans haar kiesgerechtigde inwoners weer laten zien dat de democratische rechtstaat toch niet de heilstaat is die zij voorstaat. In ieder geval niet op het moment dat die kiesgerechtigden om de twee jaar het schip totaal de andere kant op kan sturen.

Twee jaar geleden was er aan het einde van deze dag wereldwijde euforie. Amerika had op 2 november 2008 een president gekozen die de geschiedenisboeken zou gaan domineren. Twee jaar later wordt de balans opgemaakt. Helaas niet door capabele boekhouders, maar door de uit de klei van Minnesota getrokken Tea Party leden.

Alle troep die de Republikeinen hebben achtergelaten wordt door Palin en co. zorgvuldig op het bordje van Obama geschoven. Begrotingstekort? Obama. Oorlogen? Obama. THigher Taxes? Obama. Marxist? Obama. Moslim? Obama.

Nu mag in een vrij land iedereen roepen wat hij of zij wil, probleem is alleen dat die niet al te snuggere Amerikanen dat geneuzel van de Tea Party geloven. Het was natuurlijk al duidelijk toen men George W. voor een tweede termijn koos, maar het wordt nu weer pijnlijk duidelijk. Amerika valt niet te helpen. Zelfs niet door de meest capabele president die het land zich kan wensen. Het feit dat het de eerste president is die het land aan een fatsoenlijk zorgverzekeringstelsel heeft geholpen boeit niemand. Het zelfbeschikkingsrecht van de Amerikaan is heilig. Als ik wil creperen, dan crepeer ik.

Als ik Obama was zou ik vanavond watt zendtijd kopen, de troep laten zien die acht jaar George W. Bush heeft opgeleverd en vervolgens heel hard dat nummer van Billy Joel draaien: we didn't start the fire. Speakers in de tuin van het Witte Huis en achterover leunen. Laat ze het maar uitzoeken met hun Tea Party.