Haantje de Voorste

Zag u hem staan in de ochtendkranten? Geheimzinnig glimlachje rond de mond, neus naar voren, ogenschijnlijk met grote interesse voor Rutte zijn verhaal. Geert? Nee, die ander. Mijnheer Verhagen. Ik had het al nooit zo op het CDA, maar met de komst van Maxime is de aversie ongeveer verviervoudigd.

Maxime straalt uit dat hij maar aan een ding denkt. Regeren. Hoe dan ook, via links of rechts, als ik maar dagelijks op t.v. kom. De muziek die hij eerst speelde over de bescheidenheid van het CDA klonk natuurlijk valser dan menig kinderkoor. Even speelde hij de fluit van een realistische politicus. Hij zal blij zijn geweest dat hij die rol kon laten vallen.

Verhagen kon na de mislukte Paars Plus poging weer rustig slapen. Natuurlijk een paar dissidenten moesten nog even klop krijgen, maar BuZa was verzekerd. Weer een tijdje lekker leuteren met de belangrijke mensen van deze wereld. Hier in Nederland zoeken ze het verder maar uit met Geert. Haantje de Voorste zit binnenkort weer aan Pennsylvania Avenue. Uruzgan? Tuurlijk daar hebben we nog wel wat mensen voor. Wat dat mag kosten? Ach, geld speelt geen rol. Dat halen we wel bij het voormalige departememt van Ab. Als wij vriendjes blijven, dan is alles geoorloofd. Zeg, de NAVO. Hebben die binnenkort geen leuke vacature?

David Ryan Adams

Natte straten, vochtige lucht, kou in de morgen. Tijd om de albums van David Ryan Adams onder het stof vandaan te halen. Na een jaar onaangeroerd in de kast te hebben staan, draaiden afgelopen week Heartbreaker, Gold en Demolition weer overuren. Het zal aan het onstuimige weer liggen. De herfst, al dan niet de voorzichtige aankondiging van de herfst is Ryan Adams weer bij uitstek.

Reden genoeg om eens na te speuren wat de man aan het doen is. Ik wist dat hij wat discutabele gedichtenbundels had uitgebracht een een sci-fi metal album (sic!) onder de naam Orion, maar voor de rest leek het stil. De beste man lucht echter, zoals klaarblijkelijk de rest van de wereld, zijn hart iedere dag op facebook. En daar kwam ik me toch dingen tegen... Dit nummer van The Sundays bijvoorbeeld. Heerlijke jeugdnostalgie, lang vergeten in de spelonken van mijn muziekgeschiedenis.

Maar iets anders is dat er klaarblijkelijk weer een release op de stapel staat van Ryan Adams & The Cardinals. Projecttitel III/IV en het zouden oudere nummers betreffen in het verlengde van Love is Hell. Ook zitten er klaarblijkelijk nog wat andere dingen in de oven:

"I've been working on a second batch of tunes. both sessions ( NYC and LA ) sound super cool but I feel like there is even more. still working... I imagine the new solo LP will be ready next year. To anyone asking about III/IV and Blackhole- they are almost out of the oven. You will have a chance to get them thi...s Fall. There will not be staggered pressings. Digital AND vinyl AND c.d...same way you get the rest of your music from bands... not limited copies... Pax Am is working with a rad distribution company and everyone will be taken care of. I'm happy. Now back to work...Much Love, the DRA"

De man heeft wat juridische problemen met platenlabel Lost Highway en mag daardoor geen enkel nummer onder de naam Ryan Adams uitbrengen, tenzij dat natuurlijk bij Lost Highway zelf gebeurd. Ordinaire platenlabelruzie. Of hij zich nu omdoopt in DRA of dat hij naar goed voorbeeld een symbool gaat hantere,n, daar zal ik geen nacht wakker van liggen. Maar als er nog materiaal op de plank ligt met de kwaliteit van de Love is Hell albums, dan wordt het toch tijd dat dat heel snel naar buiten komt. Pax Am is overignens het label dat ook zijn sci-fi metal gestuntel naar buiten brengt, dus men heeft blijkbaar een juridisch gaatje gevonden. We houden het in de gaten.

Partij van Niet-Stemmers

Godzijdank, zou je bijna gaan denken, dat we nog een staatshoofd hebben. Iemand die boven de partijen staat en de waan van de dag kan overstijgen. Het politieke spel is immers langzaam een hanengevecht geworden. Rutte (Rutjes) wil kost wat kost premier worden, al is het maar voor een dag. Verhagen zit, ondanks eerder gestamel over de bescheidenheid van het CDA, vastgekleefd aan zijn  bureaustoel van Buza en Wilders?

Ach ja, Wilders. Die heeft zijn 1,2 miljoen kiezers. Misschien dat iemand Geert kan vertellen dat er 16 miljoen mensen in dit land wonen. Weliswaar niet allemaal kiesgerechtigd, maar dat zijn er ook nog zo'n slordige 12 miljoen.

Sowieso, die enge groep van 1,2 miljoen kiezers. Kent u ze? Volgens mij is het gewoon die gevreesde bende zwevers, waar Maurice de Hond het altijd over heeft. Vandaag stemmen ze PVV, morgen CDA, de dag daarna SP. Of dat nu een basis geeft voor een hele grote mond is maar de vraag. Bovenal is het een mandaat van nog geen 10%. Een zetel of 15. Maximaal, want je moet het natuurlijk nog corrigeren met die recalcitrante "niet-stemmende-kiezer". De "ik heb geen zin, ben ziek, er verandert toch niets" kiezer. Bij een opkomst van 70%, zijn dat er toch al snel 3,6 miljoen. Drie maal zoveel als Wilders aanhangers. Goed voor zo'n 45 zetels. Oftewel, de grootste partij van Nederland. De partij van Niet-Stemmers. Daar ligt je mandaat. Nu nog iemand vinden, of eigenlijk 45 "niets-zeggers" die willen plaatsnemen in de Tweede Kamer. Mogen ze gelijk gaan formeren. Geen Geert nodig voor enige meerderheid.

Little Big Berlin

Intrigerend. Een ander woord heb ik er niet voor. Volgens mij ook het resultaat van zuiver monnikenwerk. Maar dat resultaat mag er wezen. Hoewel je eigenlijk niet weet wat je nu precies ziet, ja de landmarks van Berlijn, blijf je kijken. Het is onduidelijk wat er in de metropool nu precies gebeurd. Je ziet een wirwar van mensen, verkeer, metro's en treinen zonder enige clou. En dat is dus het intrigerende, je blijft kijken, zonder dat je weet waar naar. Het is een soort Madurodam maar dan op film. En dan niet de Nederlandse toeristen hotspots, maar die van Berlijn. Er schijnen er meer te zijn. Van dit soort filmpjes. Het heeft wel wat. Ook al moet je werkelijk de godsganse dag niets te doen hebben, wil je zoiets in elkaar kunnen flansen. Gelukkig hebben sommige mensen de godsganse dag niets te doen, dan wordt er tenminste nog eens wat creatiefs in elkaar gesleuteld.