Vandaag kan Amerika, althans haar kiesgerechtigde inwoners weer laten zien dat de democratische rechtstaat toch niet de heilstaat is die zij voorstaat. In ieder geval niet op het moment dat die kiesgerechtigden om de twee jaar het schip totaal de andere kant op kan sturen.
Twee jaar geleden was er aan het einde van deze dag wereldwijde euforie. Amerika had op 2 november 2008 een president gekozen die de geschiedenisboeken zou gaan domineren. Twee jaar later wordt de balans opgemaakt. Helaas niet door capabele boekhouders, maar door de uit de klei van Minnesota getrokken Tea Party leden.
Alle troep die de Republikeinen hebben achtergelaten wordt door Palin en co. zorgvuldig op het bordje van Obama geschoven. Begrotingstekort? Obama. Oorlogen? Obama. THigher Taxes? Obama. Marxist? Obama. Moslim? Obama.
Nu mag in een vrij land iedereen roepen wat hij of zij wil, probleem is alleen dat die niet al te snuggere Amerikanen dat geneuzel van de Tea Party geloven. Het was natuurlijk al duidelijk toen men George W. voor een tweede termijn koos, maar het wordt nu weer pijnlijk duidelijk. Amerika valt niet te helpen. Zelfs niet door de meest capabele president die het land zich kan wensen. Het feit dat het de eerste president is die het land aan een fatsoenlijk zorgverzekeringstelsel heeft geholpen boeit niemand. Het zelfbeschikkingsrecht van de Amerikaan is heilig. Als ik wil creperen, dan crepeer ik.
Als ik Obama was zou ik vanavond watt zendtijd kopen, de troep laten zien die acht jaar George W. Bush heeft opgeleverd en vervolgens heel hard dat nummer van Billy Joel draaien: we didn't start the fire. Speakers in de tuin van het Witte Huis en achterover leunen. Laat ze het maar uitzoeken met hun Tea Party.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten